Danza das Espadas de Marín

Un baile de catro séculos en Marín

A vila honra a San Miguel cunha danza tradicional colorida e colorida

Do ceo, o arcanxo San Miguel lanzou todas as súas forzas contra o dragón e os seus soldados, axudado polo seu séquito de anxos fieis, e deste xeito o dragón foi derrotado e arroxado á Terra. Desde entón, o arcanxo adoita representarse como un anxo guerreiro con casco, espada e armadura. En Marín, os homes que se aventuran no mar renden homenaxe ao santo anualmente.

Non hai dragóns no mar, ou polo menos somos conscientes diso agora, xa que as antigas cartografías mariñas trazaban monstros nos extremos do mundo. Pero o mar embravecido non require ningunha besta para chamar desgrazas, e a xente sábeo ben vilas costeiras. En 1639 o Irmandade de San Miguel, patrón do Premio de Mareantes e da vila desde Marín, para que os mariñeiros pagasen tributo e veneración como protección contra os perigos do mar, así como gratitude polos froitos o que sacaron del.

E aínda que se perderon os arquivos que conservaron a documentación desta tradición, os historiadores datan a súa orixe nesas mesmas datas no século XVII danza das Espadas, que non é outra cousa que o ritual visible en agradecemento ao patrón.

O desfile está formado por tres grupos, con máis dun centenar de persoas encargadas de realizar o baile. Realízase en forma de procesión, mentres se leva o santo, e detense en tres puntos do camiño para realizar o baile, concretamente diante da caixa de música da Alameda, na Praza de España e finalmente na Praza do Reloj.

A confraría desapareceu no século XIX, e con ela danza e ritual. A mediados do século pasado o Ateneo Santa Cecilia decidiu recuperar esta tradición e devolveu o baile a Marín en 1959. Desde entón fixo o seu nomeamento anual co patrón, que agora chegará a case catro séculos de historia.

Para ver e facer xira

Achegarse a Marín permíteche ver algunhas das súas belezas praias, entre os que están os de Mogor, Aguete ou Loira. Outra boa opción é visitar parque dos Sentidos.