Romaria Vikinga de Catoira
Os viquingos regresan a Catoira... peregrinación!
Os piratas nórdicos desembarcan ao pé das Torres Oeste en busca de festa
O Torres Oeste aínda gardan maxestuosamente a entrada dende hoxe ría arousa ao río Ulla máis de mil anos despois das incursións dos viquingos, que atacaron Galicia para saquear o ouro de Jakobsland, como chamaban Santiago de Compostela. Actualmente as ruínas desta antiga peza defensiva son, o primeiro domingo de agosto, a escena dun aterraxe espectacular e divertido dos guerreiros nórdicos. O festival, de Interese Turístico Internacional, atrae cada ano a máis de 50.000 persoas.
O conxunto fortificado das torres, Monumento Histórico-Artístico Nacional desde 1931 forma parte da rede de defensa marítima xunto coas torres da Lanzada (Sanxenxo) e San Sadurniño (Cambados). Dende alí Compostela foi alertada da chegada dos invasores para solicitar reforzos.
Naceu a peregrinación viquinga en 1961 por iniciativa dun grupo de amigos que se reuniron no comedor da estación de ferrocarril, dirixido por Segundo Rodríguez Sánchez, fundador do Ateneo do Ullán. Os membros desta entidade organizaron unha comida na honra do arcebispo catoirense Xelmírez. Alí produciuse unha anécdota que daría lugar a un partido que hoxe é internacional e que uniu Catoira co países de tradición viquinga. Eses amigos viron un incendio nas montañas de Isorna (Rianxo) e, segundo testemuños, Faustino Rey Romero, poeta e cura de Catoira, exclamou: É o lume dos viquingos que veñen atacarnos; veñen os viquingos!
Ulf, o galego
Ao ano seguinte repetiuse a experiencia e apareceu por primeira vez a figura de Ulf, o invasor viquingo que chegou no século XI cubría de ramas e pasou á historia como galego. O primeiro desembarco dos guerreiros nórdicos produciuse en 1968 a bordo dun barco mineiro de area disfrazado de drakkar, coa proa e a popa elevadas, máscaras, velas e 24 remos, nos que navegaron preto de 50 piratas.
A partir de 1965, a festa pasou a mans dos traballadores de Cedonosa, empresa pioneira na fabricación de tellas de gres; Os seus 200 empregados encargáronse de organizar a peregrinación anual, cubrindo os gastos. En cada edición servíronse centos de quilos de mexillóns e viño tinto de Ulla, unha tradición que durará co paso do tempo.
A bordo do drakkar máis de 200 guerreiros loitan contra as súas espadas contra os escudos e érguenos antes de saltar á costa en busca do seu botín
O Concello encárgase de organizar o festival dende 1991 xunto co Ateneo Vikingo. O primeiro drakkar, o que nin sequera estaba preparado para navegar, deu paso a unha frota que, en 2016, xa estaba formada por cinco barcos: o drakkar Torres del Oeste, Frederikssund, o galeón Úrsula do Ateneo Vikingo, a Illa de Cortegada e o galeón Kornaira. A bordo, uns 200 guerreiros vestidos con saias, peles, cascos con cornos, espadas e escudos asaltan Catoira ao pé das torres. Miles de persoas de Galicia, o resto da Península e mesmo doutros países europeos acoden a presenciar o espectáculo.
O ataque
Os barcos cos viquingos a bordo navegan cara aos illotes das Lobeiras, onde planean o ataque. De alí parten cara ás Torres do Oeste seguidas de numerosas embarcacións reuníronse para presenciar o espectáculo . O drakkar fan unha primeira viaxe antes de atracar; Os guerreiros golpean as súas espadas contra os escudos e levántanos en sinal de ameaza.
Xa preto da terra os piratas nórdicos saltan e corren en busca do seu botín, barrís de viño tinto colocado para a ocasión. O seu contido bótase en cascos e trompas e comeza un gran espectáculo retratado en medios galegos e internacionais. ¡A festa está servida!
